جوان آنلاین: گفتن این جمله کاملاً شجاعانه است که «ترس ما از جنگ ریخت» و این شاید بهترین دستاورد جنگ بود. ترس اقتصاد ما، ترس برخی از فعالان سیاسی ما و ترس برخی از گروه‌های مردم از جنگ ریخت. اینکه سربازان و افسران وطن از جنگ نمی‌هراسیدند یا آحاد ملت بی‌هراس از جنگ وارد آن شدند، کافی نبود. باید یکدست می‌شدیم. باید اقتصادمان هم از شرط جنگ خلاص می‌شد. باید همه به باور یکسان می‌رسیدیم و اکنون ما در این مقام هستیم: ملتی زنده، صبور، یکدل و شجاع در سایه رهبری حکیم.
اکنون برخی می‌پرسند سرنوشت این جنگ که با توقف آتش‌باری همراه شده است چه خواهد شد؟ آیا دشمن به اهداف خود رسید و آیا ما می‌توانیم خود را پیروز میدان بدانیم؟ می‌توان در پوستین یک استراتژیست رادیکال جنگ رفت و گفت صلح واژه‌ای مهمل و بی‌معناست. جنگ هیچ‌گاه نبوده است که نباشد و جنگ بالقوه از جنگ بالفعل خطرناک‌تر است. می‌توان از این گذر کرد و گفت آتش‌بس بخشی از جنگ است و صلح، آتش‌بس ندارد زیرا آتش، همیشه در زیر خاکستر صلح است. اگر مؤمنانه و علی‌وار بیندیشیم و نیت ما «جنگ در راه خدا» باشد بله ما پیروزیم و با چنین اندیشه‌ای هیچ‌گاه شکست نداریم زیرا شکست مؤمن از نفس اوست نه از عامل خارجی.
در پاسخ به کسانی که جنگ را از زاویه انسانی می‌نگرند، سخن ناپلئون را می‌توان یادآور شد که «یک پیروزی بزرگ حاصل یک روز شجاعت است»؛ و ما ۱۲ روز شجاعت پیوسته داشتیم و آماده سال‌ها ظهور بالاترین سطح از شجاعت بودیم. پیش‌تر نوشتم که شجاعت عین عقلانیت است نه در مقابل یا در کنار آن؛ و ما ۱۲ روز عقلانیت به خرج دادیم. از ایلیاد هومر باید این اندیشه را آموخت که «پیروزی از آن کسانی است که با شجاعت می‌جنگند حتی اگر سرنوشت با آنان همراهی نکند».
در پاسخ به آنانی که می‌پرسند آیا جز یمن، کسی در دنیا همراه و یکدل با ما بود، روسیه و چین چه؟ پاسخ را از زبان شکسپیر می‌گویم «ما اندکیم، اما خوشبخت و دلاور، زیرا که ما امروز به همراهانمان افتخار می‌کنیم»، به یمن می‌بالیم و افتخار می‌کنیم.
ما اکنون آموختیم که قدرت سیاسی از لوله تفنگ و سامانه موشک‌ها بیرون می‌آید. آموختیم از میان هر خرابه‌ای مردی و زنی نو با ایده‌ای تازه در فتح جهان زاده می‌شود. آموختیم که ایران بزرگ‌تر از آن است که به چنگ بی‌ناموسان جهان بیفتد. فردوسی بزرگ را به یاد می‌آوریم که ایران و ایرانیان را این‌گونه سرود: «جهان را بلندی و پستی تویی/ ندانم چه‌ای هرچه هستی تویی».
امروز آن‌چیزی که با یکدلی مردم و تازه‌شدن معرفت آنان از جنگ و به‌روزشدن شناخت آنان از غرب، امریکا، انگلیس، آلمان و فرانسه حاصل شد و این یکدلی و یکرنگی ایرانیان در هر نقطه از جهان، بزرگ‌ترین پیروزی ما در جنگ است، نه‌فقط شکست‌دادن اهداف اولیه امریکا در آشوب و براندازی و نابود‌کردن صنعت هسته‌ای و قدرت موشکی که به هیچ‌یک حتی نزدیک هم نشد!
سردبیر
